Muskee Band/Muskee Gang / Muskee

Samen met bassist Lou Leeuw, die Harry trouw was gebleven, formeert Muskee  in de tweede helft van 1977 een nieuwe groep met muzikanten uit de regio: Martin van Dijk, piano/orgel, Jan Groenink, drums en Bernhard Riemke, gitaar. Alle drie speelden ze in de Groninger formatie ex-Capital C. Martin van Dijk stamt uit een bekende muzikantenfamilie in Klazienaveen. Jan Groenink had jarenlang deeluitgemaakt van De Zamora’s, een fameus dansorkest in Zuid-Oost Drenthe. Vanwege juridische redenen werd de naam Harry Muskee Band gekozen.

Martin van Dijk Jan Groenink Berhard Riemke
Harry Muskee Lou Leeuw

De Harry Muskee Band werd geen succes. Na een jaar gaf Harry er de brui aan. Hij zong even niet de blues maar had ém. Twee jaar leefde hij van de Sociale Dienst, starend uit het raam van zijn flat aan de Smetanalaan in Assen. Maar Muskee kwam weer terug op het spoor van de blues. De muziek van een onderdrukte minderheid. Muziek die met hart gemaakt wordt. Niet omwille van het succes of geld maar gewoon omdat het moet. Muziek omdat het niet anders kan.

Toen de organisatoren van het Asser Kerst Volleybal Toernooi aanbelden met het verzoek om net als in de jaren zestig weer te spelen op het slotfeest. Harry had daar, als oud-volleyballer, wel oren naar. Hij vroeg zijn oude maatje Eelco Gelling, inmiddels weg bij de Golden Earring, om mee te doen. Aan het optreden werkten verder drummer Hans Lafaille mee, bassist Cees van der Laarse en enkele blazers. Het was een enorm succes.
Meerdere optredens volgden. Wat als een gelegenheidsformatie was begonnen, groeide uit tot een echte band, de Muskee Gang. Eelco Gelling  koos voor The Freelance Band, waar hij ook bij speelde. In zijn plaats kwam Paul Smeenk, gitarist bij Sweet d’Buster. Herman Deinum werd de bassist en omdat de blazers zich, behalve Ruud van Dijk, niet aan een vaste formatie wilden binden, werd Jeff Reynolds aangetrokken. Een Schot, die in Engeland had gespeeld bij Georgie Fame en in Frankrijk bij Johnny Halliday. Een voortreffelijk trompettist, maar wel een zwerver. Hij maakte zijn debuut met de Muskee Gang in Valthermond. Helaas was zijn deelname van korte duur. Na een optreden met de Springband in Brabant, waar hij inviel, raakte hij in hevige storm met z’n auto van de weg en verongelukte. Hans Dulfer bracht Harry het slechte nieuws.
Zijn opvolger was opnieuw een buitenlander; Steve Francovics uit San Francisco. Ook een zwervende muzikant, die dan ook plotseling weer was verdwenen. Peter Kuyt van Massada volgde hem op.

De bezetting van de "Muskee Gang

Harry Muskee (zang),
Hans Lafaille (drums),
Peter Kuyt (trompet),
Paul Smeenk (gitaar),
Herman Deinum (bas),
Ruud van Dijk (tenorsax).

De lp " The legend" werd opgenomen. Toch verliep en en ander met horten en stoten. Geld was de spelbreker. De Muskee Gang had nog weinig krediet. Herman Deinum, zeer principieel in dat soort zaken, bedankte voor de eer. Daarop speelde Marcel Schimscheimer bas bij de opnamen. Deinum bleef overigens wel lid van de groep.

Na enige tijd verdween ook Paul Smeenk uit de band en sloot zich aan bij een sekte. Na een paar invallers haalde Harry Muskee, ondanks alles wat er was gebeurd, z’n vroegere maatje Eelco Gelling weer bij de groep. Dat gaf grote spanningen. Herman Deinum stapte zelfs op Hij werd vervangen door 'good old' Lou Leeuw.

In diezelfde tijd zat Muskee privé behoorlijk aan de grond. Mentaal en fysiek zat hij niet goed in zijn vel. Z’n vriendin had hem verlaten voor de slaggitarist van de band. Die kon dus meteen opstappen. Rudy van Dijk en Peter Kuyt vertrokken ook en last but not least hield ook drummer Hans Lafaille het voor gezien. Kortom, er was geen Muskee Gang meer. Wel lagen er nog wel contracten voor optredens. Links en rechts werden muzikanten weggeplukt en zo ontstond de volgende line-up: Harry Muskee, zang en mondharmonica, Eelco Gelling, sologitaar, Melle Jan Kleisma, slaggitaar, de Fransman David Gardeur, piano, Gino Jansen, bas en Gert-Jan de Valk slagwerk. De laatste werd vrij snel vervangen door Hannes Langkamp die, net als Gino Jansen, bij de groep Fox the Fox had gespeeld.

Bij het opnemen van de lp " Rimshots in the dark" kwam het tot een definitieve breuk tussen Muskee en Gelling. Producer Jan Willem Ludolph weigerde langer samen te werken met Gelling. Aanleiding was diens druggebruik tijdens de opnamen. Hoezeer het Harry Muskee ook aan het hart ging, hij moest kiezen, de definitieve breuk met Eelco Gelling. 

De nieuwe sologitarist werd Erwin Java, die al als 5 jarig jongetje bij Harry op de knie had gezeten.Erwin Java speelde in Wild Romance, de begeleidingsband van Herman Brood en White Honey van zangeres Hanneke Kappen. Ook had hij enige tijd een eigen band, waarmee hij in 1984 tijdens het Emmer Blues Festival het podium deelde met de Muskee Gang. Met Eelco Gelling vertrok ook Melle Jan Kleisma. 
De beide lp’s "The Legend" en "Rimshots in the dark" werden later heruitgebracht op de cd "Muskee Gang".

Harry verhuisde naar Rolde en nam daarmee, letterlijk en figuurlijk, afstand van het Asser kroegleven. Een nieuwe vriendin zorgde voor geluk in z’n persoonlijk leven. In 1990 vierde Muskee, dat hij 25 jaar als beroepsmuzikant op het podium stond. Dat gebeurde met een groot concert in Muziekcentrum Vredenburg in Utrecht. Een optreden waar ook Herman Brood en andere oud-leden van C+B aan meewerkten. Muskee ontpopt zich steeds meer als een geïnspireerd songwriter en zijn muziekstijl neigt naar de "funky" blues. Zo althans wordt zijn muziek getypeerd door een aantal landelijke pop/blues/jazzrecensenten naar aanleiding van het concert, dat de band begin 1990 gaf ter gelegenheid van het 25-jarig podiumjubileum van Muskee.

De naam wordt teruggebracht tot ‘Muskee’. een vaste groep met  Erwin Java (gitaar), Roy Kushel (keyboards), Muskee (zang), Hans Langkamp (drums) en Gino Jansen (bas) 

De opnamen voor de cd "Muskee Live" werden een jaar later gemaakt tijdens concerten in Vredenburg en Ahoy. Bonustrack was een studio-opname van "Window of my eyes" in een compleet nieuw arrangement. Gastmuzikanten waren Bertus Borgers en John Lagrand.

In 1992 reisde de groep, samen met de Nederlandse D’Boom Harper Band en de Amerikaanse groep Lamar Chase Band, zangeres Wendy Sheridan en Elmo Patterson naar het Poolse Katowice voor een optreden op het fameuze Rawa Blues Festival.
In datzelfde jaar kreeg Harry Muskee de Culturele Prijs van de Provincie Drenthe. Commissaris der Koningin Wim Meijer reikte de prijs uit.

1992 1993 1994
Roy Kushel, Erwin Java, 
Hannes Langkamp, Gino Jansen,
Harry Muskee,  John Lagrand,
Roy Kushel, Gino Jansen,
 Hannes Langkamp
Erwin Java, Hannes Langkamp, 
Roy Kushel, Gino Jansen,
 John Lagrand,Harry Muskee
1994 1997 1997
Erwin Java en Gino Jansen Erwin Java, Hans La Faille, 
Harry Muskee, Herman Deinum, 
Arend Huisman, Peter van Soest, John Lagrand
Herman Deinum, Arend Huisman
 Martin Stienstra, Peter van Soest
foto's Johan Gaasbeek, Jeanne Visser

 In 1992 bracht "Muskee" de cd "Cut de luxe" uit, die door de vakpers als meest afwisselende en verfrissende van het hele Muskee-oeuvre wordt geroemd. Ook hier waren gastrollen weggelegd voor Bertus Borgers (sax) en John Lagrand. Deze, van Livin' Blues afkomstige, mondharmonica-virtuoos was in oktober deel uitgaan maken van de vaste bezetting. Harry Muskee speelde zelf steeds minder mondharmonica en met de komst van Lagrand zag hij er helemaal van af. 

In 1994 kwam er een nieuw album "Sky on the Spot" uit. Dit album, waarvoor Harry zijn inspiratie opdeed tijdens zijn reis door de VS, laat het prachtige resultaat horen van het samenspelen van deze Muskee-formatie, aangevuld met een blazerssectie.








 

 

 
















C+B (1996-200? ) 

"Cuby is back"

In 1996 valt de band Muskee uiteen. Drie zakenlieden/fans Henk Aa (Beaphar-Raalte), Johan Derksen en Jan Lagendijk richten de Stichting "Cuby is back" op. Een theatertour volgt. Harry Muskee, Erwin Java, John Lagrand, aangevuld met de oud-Blizzards: Hans Lafaille, Herman Deinum en Helmig van der Vegt trekken volle schouwburgen.

"Cuby" is back" blijkt niet éénmalig. De huidige formatie Cuby + Blizzards op de fundamenten van oude samenstelling van de topband in 1968 blijft optreden.

Een hechte formatie van zeer professionele muzikanten. Geen revival of reünie, niet alleen blijven stilstaan bij de muziek van vroeger, maar een actuele band, die in nieuwe nummers het gevoel van deze tijd vertolkt. Een optreden van Cuby and the Blizzards is muzikale kaleidoscoop. Oude nummers van vroeger, die aan zeggingskracht nog niks verloren hebben en nieuwe nummers, die een dimensie toevoegen aan de muziek van Harry Muskee, passeren de revue.
C+B doet naast optredens in clubs en op festivals ook jaarlijks een theatertour.

In maart 1997 verschijnt de live-cd "Travelling with the Blues", opgenomen de Lantaarn in Hellendoorn, live opgenomen in bluesclub "De Lantaarn" in Hellendoorn.  In de loop van 1997 trekken Harry Muskee, Erwin Java en Helmig van der Vegt zich op het Drentse platteland terug om nieuwe nummers te componeren voor een nieuwe cd "Dancing bear".

In 1998 verschijnt "Dancing Bear" kwam uit, een eigentijdse produkt, waarin C+B durfde af te wijken van de traditionele 12 maten blues. De titelsong "Dancing bear" handelt over dierenmishandeling in Turkije. Iets wat dierenliefhebber en WSPA-donateur Muskee zeer tegen de borst stuit. Ook de reis naar Amerika op zoek naar de roots van de blues in de Mississippi-Delta leverden een aantal nieuwe nummers op.

Na een optreden in de stads-gehoorzaal in Vlaardingen wordt een deel van het instrumentarium gestolen van Erwin Java en Herman Deinum, o.a. Erwins unieke Fender Stratocaster uit 1962. Hij kreeg deze gitaar als tiener van zijn (overleden) vader, die hem kocht van hun (zieke en ook overleden) buurjongen. Een gitaar met een hoge "emotionele" waarde, waarmee Erwin uitgroeide tot de gitarist, die hij nu is. Deze "kostbare" gitaar uit 1962 wordt, evenals de door Ronald Rosenau (Pubstreet Bluesband jaren 80) vervaardigde THE ROSE gitaar gelukkig teruggevonden.

Op vrijdag 4 juni 1999 speelt C+B in Diligentia in Den Haag zonder John Lagrand. Hij ligt met een gebroken been in het Westeinde ziekenhuis in Den Haag (tegenover Rinus Gerritsen van de Golden Earring, die een aanvaring met een bus had) Heel bijzonder tijdens dit concert is een gastoptreden van Eelco Gelling, die twee nummers meespeelde.
Aan de samenwerking van C+B en mondharmonica-virtuoos John Lagrand (Livin Blues) komt in 1999 door privéomstandigheden een einde. Hoewel Harry de nummers zonder mondharmonica nu wat "strakker" vindt klinken, zal dit instrument op freelancebasis toegevoegd worden zoals dit ook met blazerssecties gebeurt.

Voor het begin van het nieuwe Millennium vindt een bijzonder project plaats. Vijf unieke Millennium Concerten worden uitgevoerd, waarin de Johan Willem Frisokapel samenspeelt met Cuby & The Blizzards, Guus Meeuwes en Vagant, het Mannenkoor Albatros, de pianist Cor Bakker en de violist Adriaan Stoet. Dit ter gelegenheid van het 180 jarig bestaan van van de kapel. De JWFK en C+B brachten samen Just for Fun/Distant smile, Another land (opgedragen aan de onlangs overleden Rob Hoeke), Window of my Eyes, Night Train, Traveling with the blues en I'm in Love.

In 2001 zit Harry Muskee  35 jaar in het vak. Ter gelegenheid van dit jubileum verschijnt de 4cd-box Cuby + Blizzards: Blues Traveller
"
Bluestraveller" is een overtuigend bewijs van de grote betekenis die Harry Muskee heeft voor de muziek in Nederland. Hij is steeds zijn eigen weg gegaan en dat was niet de gemakkelijkste. Een 35 jarige bluescarrière met ups en downs.
De jubileum-cd "
Hotel Grolloo" is opgenomen in het Bruincafé "De Amer" in Amen. De opnamen werden gemaakt door Jan Schuurman en John Sonneveld. De laatste deed ook de productie. De eindmix werd gedaan door George Kooymans in zijn Laguna Studio in België.
Het is een heel bijzondere cd door de medewerking van tal van collega’s. Bennie Jolink van Normaal, Tineke Schoenmaker van Barrelhouse, Huub van der Lubbe van De Dijk, Daniël Lohues van Skik en Barry Hay van The Golden Earring, allemaal waren ze van de partij.
Deze CD wordt in dit jaar de best verkopende Nederlandse Blues CD en slaat alle verkooprecords in dat genre.Op 17 mei komt de CD Hotel Grolloo binnen op 73 in de top 100, een week later op 52. Via plaats 83 verlaat de CD de top-100.Op 26 september wordt de cd officieel aangeboden aan Harry Muskee tijdens een feestelijk concert in het Amsterdamse Paradiso. Dit concert verschijnt eind 2002 op DVD.

RTV Drente brengt in 2000 "Het laatste geheim", een 50 minuten durende documentaire van RTV Drenthe over de betekenis van Harry Muskee voor de muziek (blues) in Nederland. Dit n.a.v het 35 jarig jubileum als bluesmuzikant van Harry Muskee.Ook bevat deze productie een schitterend sfeerbeeld van de realisatie van deze unieke cd in café de Amer in Amen. Van de cd komen ongeveer 5 of 6 nummers aan bod, naast uiteraard veel interviews met Harry Muskee zelf, o.a. in Grolloo.

In 2001 is in Grolloo de expositie "Groeten uit Grolloo" te bezichtigen. Meer dan 3000 bezoekers bezoeken in de voormalige boerderij (Voorstreek 4) van de Cuby deze expositie met het thema 'Cuby and the Blizzards', geopend door de Commissaris van de Koningin van de provincie Drenthe Relus ter Beek. Het initiatief van de tentoonstelling rond de vermaarde bluesband is afkomstig van de Stichting Behoud Cultureel Erfgoed Harry Muskee.

In 2002 staat een tournee naar Zuid Afrika op het programma. Ook wordt er een DVD uitgebrachtDVD Mamelodi
De theatertour 2003 staat in het teken van de in 2001 overleden John Lee Hooker. 

C+B still going strong

In 2004/2005 en 2005/2006 stond de theatertour in het teken van het 40 jarig jubileum (zie actueel) met in het voorprogramma Kaz Lux
Twee cd's en de LongBox worden uitgebracht

Boom Boom Bang in the spirit of John Lee Hooker Live Jubileumconcert 40 jaar Cuby

april 2005  

Boom Boom Bang in the spirit of John Lee Hooker Jubileumtour
live cd-2
Longbox 40 jaar C+B 
2x dvd   1x cd   1x fotoboek

In 2006/2007 gaat de theatertour door onder de naam Route65 met ion het voorprogramma Ralph de Jong

 

 

 

 

 

 

 
























Erkenning

Naast de in 1967 ontvangen Edison kreeg Harry Muskee in 1990 de erepenning van de stad Assen en in 1992 de culturele prijs van de provincie Drenthe. Al meer dan 30 jaar is hij nu actief als blues-musicus. Als geen ander zong hij de blues, die juist heel goed aansloot bij het levensgevoel van veel plattelandsjongeren. Ondanks roem in binnen- en buitenland is hij een "gewone Drentse jongen gebleven" De kwaliteiten van Muskee als musicus, componist en tekstschrijver zijn van een hoog niveau. Hij heeft de muziekwereld verrijkt met een omvangrijk en hoogwaardig repertoire aan bluesmuziek. De muziek van Muskee wordt gekenmerkt door een haast vanzelfsprekende eenvoud in combinatie met een sterk beeldende emotionele kracht. Zijn eigen oorspronkelijke en eigentijdse scheppingkracht is daarbij op subtiele wijze vermengd met het respect voor de wortels van de blues in Mississippi en de inspiratie, die hij daaruit ontleent. (bron: voordracht adviescommissie culturele prijzen.)

Nationaal en internationaal ondervindt Muskee erkenning. Nationaal wordt hij gezien als "the Godfather" van de "Hollands Blues" Vele keren presenteerde Muskee als "Master of Ceremonies" de jaarlijkse Blues-Estafette in Utrecht. In Groningen bestaat een jaarlijks evenement, waarbij de meest veelbelovende bluesband van Nederland bekroond wordt met de Muskee Award.

Als gevolg van de toekenning van de culturele prijs ontstond het idee Harry te laten vereeuwigen in brons, uit bewondering voor een artiest, die zich al meer dan dertig jaar weet staande te houden in de wereld van de blues. Een initiatief van de Friese gedeputeerde Gerard van Klaveren. Dit borstbeeld van Muskee heeft een plaats gekregen in Grolloo, het dorp dat onlosmakelijk is verbonden met Muskee en is vervaardigd door kunstenares Gerda van den Bosch. Op 31 oktober is dit, in brons gegoten, borstbeeld onthuld  door Commissaris van de Koningin Relus ter Beek.

 

Op 29 april 2003 ontving Harry Muskee een koninklijke onderscheiding tijdens de jaarlijkse lintjesregen. In Café De Amer te Amen kreeg Harry de versierselen van Ridder in de Orde van Oranje Nassau. .Klik op de speaker voor een impressie van Johan Versloten in het Avro-Radio2 programma Schiffers.fm.

Ridder in de Orde van Oranje NassauDe 'Gothfather of Blues' kreeg dinsdagmiddag het lintje opgespeld van de burgemeester van Aa en Hunze, Rein Munniksma. Zichtbaar aangedaan nam Muskee, die volgend jaar veertig jaar in het artiestenvak zit, de koninklijke onderscheiding in ontvangst. ''Vroeger was het trendy om zo'n onderscheiding te weigeren'', glimlachte de inwoner van Rolde, die groot werd in Grolloo. ''En al ben ik niet eens zó koningsgezind, hier ben ik toch wel heel erg trots op. Naast de Edison en de Culturele Prijs Drenthe is dit lintje een hele eer om te mogen ontvangen.''

 

Foto's Jan Sibon en Willem van Bork
Klik op de foto's voor de vergroting.

 

Harry Muskee ambassadeur van Drenthe


Commissaris van de Koningin de heer Ter Beek heeft zaterdag 24 maart 2007  blueszanger Harry Muskee benoemd tot Ambassadeur van Drenthe. Deze titel kent de provincie toe aan personen of organisaties die zich met positieve, creatieve en/of succesvolle activiteiten hebben gemanifesteerd. Voor Harry Muskee geldt dat hij Drenthe op zeer uitzonderlijke wijze nationaal en internationaal op de kaart heeft gezet. Als ambassadeur zal hij gedurende vier jaar het provinciaal bestuur in representatieve en promotionele activiteiten ondersteunen. Het is voor het eerst dat de provincie Drenthe iemand in deze functie benoemt.

De benoeming vond plaats in het Gemeentemuseum in Den Haag, waar de tentoonstelling ‘Sixties!’ werd gehouden, met twee exclusieve concerten van Cuby + Blizzards. De heer Ter Beek benoemde Harry Muskee officieel tot Drents ambassadeur en bood hem een zilveren reversspeld in de vorm van de ‘D’ van Drenthe aan, die hij bij zijn representatieve taken kan dragen.

klik voor de vergroting klik voor de vergroting klik voor de vergroting

Ambassadeur Harry Muskee, Gedeputeerde Henk Weggemans en CDK Relus ter Beek    (foto's Albert Haar)


 

 

 

klik hier wanneer je maar 1 deel ziet