In zijn woonplaats Assen is afgelopen maandag Hans Kinds overleden. Hans was als slaggitarist C+B-lid van het eerste uur. In het begin van de jaren zestig zat hij met onder meer Eelco Gelling en Willy Middel in The Rocking Strings; een van de vele bandjes die Assen onveilig maakten. Toen Harry Muskee, op dat moment contrabassist van The Old Fashioned Jazz Group, het monotone bassen en de skiffle beu was en zich als zanger meldde bij The Rocking Strings, was de blauwdruk voor de latere Cuby & the Blizzards een feit. Hans Kinds heeft hierin een niet onaanzienlijk aandeel gehad.
In die periode van The Rocking Strings zong Hans samen met Eelco Gelling bij de optredens regelmatig nummer van The Beatles. Dat beaamt vriend Geert Loman, die vertelde dat er in die beginjaren eigen repertoire te weinig was en de band hun toevlucht zocht tot nummers van andere groepen. Geert: ‘Hans en Eelco zongen dan tweestemmig werk van The Beatles, maar ook wel van andere artiesten, zoals Little Richard.’
Korte tijd later (1964) ontstond het plan om een heuse bluesgroep op te richten: Cuby & the Blizzards. Dick Beekman completeerde de nieuwe band als drummer. Al snel kregen The Blizzards de gelegenheid bij platenmaatschappij CNR om een eerste plaatje op te nemen: Stumble and Fall.
Beroemd is de foto die fotograaf Rudy Leukfeldt rond die tijd van de band maakte op landgoed Valkenstijn in Assen, met Hans Kinds die zogenaamd een dolk in Eelco Gelling steekt en Eelco met z’n handen aan een denkbeeldig kruis, als een soort Jezus. Die prent mocht nooit worden gebruikt.
Foto: Rudy Leukfeldt
Er volgden meer singles, die werden uitgebracht op het Philips-label van Phonogram Records. Hans Waterman verving korte tijd later Dick Beekman als drummer en C+B nam de legendarische eerste elpee op: Desolation, die later bekroond werd met een Edison. De groep bestond op dat moment uit Harry Muskee (zang), Hans Waterman (drums), Willy Middel (bas), Eelco Gelling (sologitaar) en Hans Kinds als slaggitarist. Volgens veel fans is dit de meest authentieke bluesbezetting van de band.
In 1967 verliet Hans Kinds C+B vanwege de militaire dienstplicht. Hij speelde dan ook niet meer mee op de elpee Groeten uit Grollo. De rest van de groep besloot om hem als slaggitarist niet te vervangen, maar in plaats daarvan een vaste pianist in de band op te nemen. Dit werd Herman Brood.
Enkele jaren later kwam Hans Kinds weer terug bij C+B. Niet als muzikant, maar als roadie/chauffeur. Dit heeft hij enkele jaren gedaan. Hij was vaak getuige van de merkwaardige nukken van Harry Muskee en Eelco Gelling. Bassist Willy Middel vertelde dat Hans er niet voor terugdeinsde om in te grijpen. Zo zette hij een keer Muskee pardoes uit de bus, toen hij het rare gedrag van Harry helemaal zat was.
Foto: Daan Mulderij
Manager Jan Venhuizen, overleden in 2019, herinnerde zich dat Kinds als roadmanager ook regelmatig de andere zaken van de band regelde, als Jan bijvoorbeeld zelf niet met de optredens mee kon: ‘Hans heeft ook een hoop ellende beleefd hoor. Op een gegeven moment moesten we ergens spelen en was Eelco Gelling weer veel te laat. Toen is Hans eerst Muskee op gaan halen. Maar die jongens waren de vorige avond zó ongelooflijk dronken geweest, dat Harry niet wakker te krijgen was. Voor Hans was de maat helemaal vol. Hij is naar mij gereden en zei: Hier heb je de bus en de sleutels, het is klaar. Ik doe dit nooit meer.’
En Hans heeft dit ook nooit meer gedaan. Af en toe kwam hij bij speciale gelegenheden nog wel even terug, bijvoorbeeld bij de afscheidsconcerten van de band in 1973 en 1974. Zo speelde hij met C+B live in het VARA-televisieprogramma Nederpopzien in Hilversum. Dat gebeurde in een bezetting met verder Harry Muskee, Eelco Gelling, Herman Brood, Hans Waterman en Willy Middel. Van dit optreden werd ook een elpee uitgebracht.
Foto: Rudy Leukfeldt
In wat latere jaren werd Hans onder meer toneelmeester in theater De Kolk en haalde hij singer/songwriter Tim Hardin (bekend van onder meer If I were a carpenter en Hang on to a dream) naar Assen, op het moment dat Hardin nog niet echt bekend was. Dit werd een legendarisch concert. Niet omdat het zo goed was, maar juist omdat het een vreselijk miserabel optreden bleek te zijn, slecht voorbereid en met heel weinig publiek. Hardin had aan drank en drugs geweldig ingenomen, kroop tijdens zijn concert regelmatig onder de vleugel en viel zelfs in slaap.
De laatste jaren tobde Hans met zijn gezondheid. Af en toe kwam hij nog naar Grolloo, bijvoorbeeld op 29 april 2015, bij de opening van de tentoonstelling over Eelco Gelling, Geweldenaar op de gitaar. Hans was van zichzelf een ingetogen en rustige persoon, die met groot gevoel voor relativiteit op zijn jaren bij C+B terugkeek. ‘Ik vind het allemaal wel best zo, ook wat mijn Cuby-verleden betreft,’ sprak hij toen.
In enkele programma’s over Cuby & the Blizzards maakte Hans zijn opwachting. Zo is hij te zien in de documentaire die Jan Douwe Kroeske in 2006 over de band samenstelde: 40 jaar de blues. Tien jaar eerder maakte Tineke de Nooij voor haar RTL-programma Tineke’s Wereld een in Rolde en Grolloo opgenomen portret van Harry Muskee. Hierin deed ook Hans Kinds een duit in het zakje. Hij haalde herinneringen op aan de bar van café-restaurant Hofsteenge.
Met Eelco Gelling en Willy Middel, Grolloo, 2015
Op de vraag of hij een mooie tijd bij de Blizzards had gehad, antwoordde Hans: ‘Uitstekend.’ Vervolgens vertelde hij met veel plezier dat als de bandleden middenin de nacht van een concert terugkeerden in Grolloo, ze eerst naar Hofsteenge kwamen om kip te eten. ‘Het maakte niet uit hoor, of het nou 1 uur, 2 uur of 3 uur was. We konden altijd naar binnen, want de deur was nooit op slot. Iedere keer als we terugkwamen, gingen we flink aan de kippen…’
Uitbater Harm Hofsteenge, de vader van John, riep er vervolgens tussendoor: ‘Ja, maar daar had mijn vrouw voor gezorgd hoor, daar moet ik eerlijk in wezen.’
Hans beaamde dit volmondig, na een korte stilte. Ontroerd zei hij: ‘Ja, daar had Grietje allemaal voor gezorgd, fantastisch. Zo krijg je het nooit meer, never nooit niet…’
Hans Kinds is 74 jaar geworden.
