Weliswaar heeft hij niet dezelfde status weten te bereiken als zijn vriend Cesar Zuiderwijk. Maar als er één drummer in Nederland een roemruchte carrière achter de rug heeft, dan is het Hans Waterman wel. De geboren Groninger zat in 1965 als zestienjarig broekie al achter de drumkit bij de legendarische Cuby + Blizzards. Vervolgens drumde Waterman bij onder meer Solution, Jan Akkerman, Innersleeve, Q65 en de Britse Pretty Things. En tegenwoordig doet hij het met Paris Dandies, een op Amerikaanse leest geschoeide rockband, met daarin ook voormalig Brood-gitarist Danny Lademacher. Paris Dandies is een ambitieuze band. Net zoals al die eerdere groepen van Waterman. En Solution was daarvan misschien wel de meest veelbelovende. ,,We werkten in 1975 samen Gus Dudgeon, toen 's werelds beste producer. We dachten echt dat we het helemaal gingen maken.'' Drummer Hans Waterman blikt terug. Maar ook vooruit.

Solution mooie herinnering voor drummer Hans Waterman

De naam van de Britse producer Gus Dudgeon zal tijdens het gesprek vaker vallen. Zelfs al direct aan het begin vertelt drummer Hans Waterman (53) het trieste nieuws dat Dudgeon en z'n vrouw onlangs in Engeland zijn verongelukt bij een auto-ongeluk. De al twintig jaar in Amsterdam woonachtige Groningse slagwerker komt op de naam van de befaamde producer als hij de plannen en ambities van z'n huidige band Paris Dandies uit de doeken doet. Gezien de status en de ruime ervaring van drie van de vier Dandies, heeft die band namelijk niet zoveel trek om weer helemaal vanaf onderaan te beginnen, met spelen in kleine zaaltjes en rokerige kroegen. De band pakt de promotie van het debuut-album Le Boudoir Rouge liever direct wat grootser aan.
En dat is niet zo vreemd, als je bedenkt dat naast Waterman ook voormalig Wild Romance- en Radio's-gitarist Danny Lademacher en eveneens voormalig Wild Romance- en huidige Powerplay-bassist Ivo Severijns deel uitmaken van Paris Dandies. Door de wol geverfde muzikanten, dus. Slechts Dandies-zanger/gitarist Dirk Vermeij is nog een redelijk onbeschreven blad.
,,De meeste van ons hebben door de jaren heen dus al heel veel meegemaakt en op hoog niveau gewerkt'', verduidelijkt Waterman de strategie van Paris Dandies. ,,Het zou belachelijk zijn als we in deze bezetting weer in jeugdhonken gaan optreden. Begrijp me goed, het is heel goed om je als muzikant af en toe weer klein te maken en in de kroeg te spelen. Dat doen we ook wel, maar dan meer in de vorm van sessies of schnabbels. En niet met zo'n ambitieus project, want dat is het. Dit moet gewoon goed worden aangepakt. Eerst een single en een professionele clip de Europese markt op en daarna een goede toer.''

En dan vallen de namen van Gus Dudgeon en Waterman's oude band Solution.

,,Onlangs kreeg ik het bericht dat Gus was verongelukt. Dat deed me heel veel. We hebben met Solution in de jaren zeventig twee albums met hem opgenomen. Geweldig was dat. Dudgeon was producer van onder andere Elton John, op dat moment één van de grootste artiesten ter wereld. Samen hadden ze Rocket Records opgericht en onze platen kwamen op dat label uit. We waren allemaal midden twintig. Zeg maar de leeftijd dat je je wereldbeeld aan het afronden bent. We zagen ook om ons heen dat je met muziek bakken geld kon verdienen. En we dachten dat wij het succes binnen handbereik hadden. Gus heeft in die, voor ons belangrijke periode veel indruk op ons gemaakt. Als producer en als mens. Er is een soort vriendschap ontstaan. Weliswaar hebben we de laatste tien jaar weinig contact meer gehad, maar ik had altijd nog het plan om 'm eens op te zoeken. Dat zal nu helaas niet meer kunnen.''
Rest Hans Waterman dus de mooie herinnering aan de topproducer van destijds, die werd begeerd door onder meer Abba, maar met Solution wilde werken.
,,Ik wil er maar mee aangeven op welk niveau we zaten'', doelt Waterman nog even op het beleid van Paris Dandies. ,,En datzelfde geldt voor Ivo en natuurlijk Danny, die met Brood en The Radio's van Bart Peeters zo'n beetje alles heeft meegemaakt.''
Toch kijkt Hans Waterman niet enkel met een goed gevoel terug op de gloriedagen van Solution. De glorie had namelijk veel groter kunnen zijn als Rocket Records de Solution-platen beter had gepromoot. Met de twee betreffende albums, Cordon Blue (1975) en Fully Interlocking (1977), is namelijk weinig mis. Ze waren echter niet altijd voorhanden in met name de Britse platenzaken, weet Hans Waterman.
,,We deden in die tijd een uitgebreide live-toer door Groot Brittanië. En altijd als we in een andere stad kwamen, ging ik neuzen in de platenzaken en informeerde ik naar het nieuwe Solution-album. Vaak hadden ze die niet op voorraad. Terwijl wij op dat moment diezelfde plaat live aan het promoten waren. Dan klopt er dus iets niet.''
En uiteindelijk kwam er 1978 een einde aan de samenwerking tussen Solution en Rocket Records. Waterman was toen 29, maar had er al een heel muzikaal leven opzitten. Hij speelde namelijk al vanaf z'n dertiende in bands en na drie jaar met vrienden vooral Shadows-nummers te hebben gecoverd, werd hij in 1965 gevraagd door Cuby + Blizzards, nadat hij met zijn toenmalige bandje in het voorprogramma van die bluesband speelde.

,,Ik vond Cuby heel indrukwekkend'', herinnert Waterman zich die eerste kennismaking nog heel goed. ,,Wij speelden net zoals The Shadows, met nette pakken, een strik en ingestudeerde danspasjes. The Blizzards waren ruig, met lang haar en opzwepende blues. Het was een excentriek zooitje. Maar dat sprak me erg aan.''
Terwijl Hans Waterman in het examenjaar van de MULO zat, ging hij drummen bij The Blizzards. Hij maakte met die band onder meer de albums Desolation en het legendarische Groeten Uit Grollo, met daarop ook de nieuwe pianist Herman Brood, en speelde Nederland plat. Na twee jaar was het Cuby-avontuur de jonge Waterman echter teveel geworden. Hij was 'helemaal lek geslagen'.
,,Wat wil je, ik was hartstikke jong, moest ook nog examen doen en leerde ondertussen de wereld van de sex, drugs en rock'n roll kennen. Het was zo overweldigend allemaal, ik verzoop er haast in. Ik moest eerst alles op een rijtje zetten. Dat ik een hele ervaring rijker was, had ik in eerste instantie helemaal niet inde gaten.''
Na de hectiek bij Cuby was het voor Waterman dan ook een verademing om even later terecht te komen bij, toen nog, Soulution. Een achtmans soulcoverband uit Groningen, die songs speelde van onder meer Georgie Fame en Blood, Sweat and Tears. De coverband veranderde allengs in een viermansformatie met eigen songs. Dat eigen werk was, zo omschrijft Waterman, een synthese tussen symfo en funk. Muziek die de drummer beter lag, omdat hij enkel blues drummen toch wel wat beperkt vond.

Maar niet alleen muzikaal was Solution, zoals de band al snel gedoopt werd, een ander gezelschap dan Cuby + Blizzards.
,,Solution was een nettere band, met academische jongens. Er werd veel gepraat en het ging er allemaal veel rustiger aan toe. Eigenlijk was ik de ruige jongen in Solution'', zegt Hans Waterman met een veelbetekende grijns.
Toch drongen de drank en andere geestverruimende en oppeppende middelen ook wel tot Solution door. Nadat de band in 1971 en 1972 voor EMI de wat experimentele albums Solution en Divergence had gemaakt en vervolgens het genoemde avontuur aanging met Gus Dudgeon en diens Rocket Records, tekende de groep bij het toenmalige CBS (nu Sony Music). Dat resulteerde in It's Only Just Begun (1980), Runaway (1982) en uiteindelijk het afscheidsalbum Solution Live uit 1983. Beide studio-platen waren een stuk poppiër, oftewel toegankelijker dan het oude Solution-werk.

Waterman: ,,Het was wel de trend om wat toegankelijker te gaan spelen. Door de punkgolf van dat moment werden we er ook wel toe gedwongen. En het heeft best goed uitgepakt. It's Only Just Begun is met bijna vijftigduizend verkochte exemplaren net geen goud geworden. En ook Runaway heeft het goed gedaan. Die laatste was misschien wel een wat te krampachtige poging om pakkende songs te maken, hoewel ik vind dat er beslist hele goede dingen opstaan.''
,,Maar de middelen hadden op dat moment ook hun intrede gedaan in de band'', bekent de drummer. ,,Coke enzo. We waren als groep de weg duidelijk kwijt. Het was geen eenheid meer, de band was aan het verbrokkelen. Iedereen was ook bezig met andere projecten. Het was duidelijk dat Solution op z'n eindje liep.''

Hans Waterman speelde vervolgens met z'n huidige gitarist Danny Lademacher in diens Innersleeve, zat drie jaar bij Jan Akkerman in de band en drumde daarna zeven jaar bij de Britse Pretty Things, Waterman's jeugdhelden. Met The Pretty Things maakte hij geen albums, maar toerde hij wel jaarlijks heel Europa door.
Bij de volgende band van Hans Waterman is een toer er nooit meer van gekomen. Na Pretty Things werd de drummer namelijk gebeld door Q65-zanger Wim Bieler, met de vraag of hij mee wilde doen met de reünie van 'the Q'. Na een periode van hard werken, vooral aan nieuw materiaal, overleed diezelfde Bieler eind 2000 echter plotseling aan een hartaanval. Zonder Wim Bieler geen Q65 en dus was het verhaal over. En zodoende kwam Hans Waterman uiteindelijk terecht in zijn huidige band Paris Dandies. Een band die, zo benadrukt hij meermalen, zeer ambitieus is. Ook op z'n 53^e, na meer dan 35 jaar rock'n roll en ups en downs, heeft de drummer er dus nog zin in.
,,Jazeker. We geloven in deze band en in het album en gaan er helemaal voor. Misschien zijn we zelfs wel over-ambitieus, omdat we, zoals ik al zei, toch een stap over willen slaan. We gaan niet meer zomaar overal spelen, maar we willen gaan toeren met één of meer hitsingles in de achterzak.''
Maar door schade en schande wijs geworden, houdt Hans Waterman natuurlijk ook rekening met de mogelijkheid dat het onverhoopt niet gaat lukken. Dan gaat hij zich nog meer toeleggen op zijn andere talent: schrijven. Waterman is copywriter en drumeditor bij het muzikantenmagazine Music Maker. Maar bovendien heeft hij een boeiend en vermakelijk boek geschreven over zijn carrière, onder de titel 'Drumsolo – 35 jaar te laat naar bed'. Een tweede boek is in de maak. Dat zal een roman of een bundel korte verhalen worden. ,,Ik weet het nog niet precies, maar ik heb ideeën genoeg'', zegt Waterman veelbetekenend.
Maar drummer zal hij ook altijd blijven doen. Is het niet in een bekende band, dan wel als schnabbelaar met allerlei uiteenlopende collega's. Bovendien speelt Waterman sinds enige tijd bij de aloude René and his Alligators, de allereerst band die hij als jongetje ooit live zag spelen. Een stukje jeugdsentiment dus. Maar ook aan Solution denkt Waterman nog regelmatig.
,,Ik heb nog wel contact met de andere jongens. Zeker na de dood van Gus Dudgeon hebben we weer veel gemaild met elkaar. Ik kijk er ondanks alles toch vooral met plezier op terug. We hebben toch heel veel mooie dingen samen meegemaakt. Er is ooit zelfs sprake geweest van een reünie, maar dat is niet van de grond gekomen. Er werd meer geluld dan gedaan. Zo ging dat wel vaker bij die band. Academici, hè. 'Jullie lijken meer politieke partij dan een rockband', zei ooit iemand treffend. Solution zal dus wel nooit meer bij elkaar komen. Wat ik dan nog wel wil doen? Ik denk aan een solo-project. Modern, jazzdance-achtig, en dan helemaal op mijn manier. Ik zal in ieder geval altijd blijven drummen. Dat heb ik nodig, anders draai ik door.''

<<<<<< terug