De kôrte broek nog an

Wij voetbalden tussen de flats van de Dr Kuiperstraat en de Groen van Prinstererlaan op een stuk gras waar we bordîes 'Verboden te voetballen" als doelpaal gebruikten. De meeste middagen waren we daar na schooltijd te vinden. Onder de flats waren kelders gebouwd, een soort souterrain zou je kunnen zeggen. De grote ramen kon je helemaal naar binnen klappen als je de beugels iets uit hun verband rukte. Door een te scherpe pass rolde de bal naar de flat, in de richting van het open raam.

In de kelder zag ik een aantal lieden met verschrikkelijk lang haar, dat ik nog niet mocht van mijn vader. Er waren mensen aan het repeteren op een aantal akoestische gitaren en er stond een grote zeepkistbas in de schuur van Kinds. Ik weet niet meer wie er allemaal bij waren, maar ik had voor mezelf het idee, dat daar Cuby and the Blizzards aan het groeien was. Grote jongens begonnen al C + B op de muren te kalken en ik herinner me hoe trots we waren dat een Asser band een plaatje maakte en even later zelfs een LP. Ze kwamen op de televisie en wij keken ademloos toe. De band verdedigden we tegen het ouderlijk gezag dat deze bult lawaai helemaal niet zag zitten. En moe'j es kieken, hoe die jong'n d'r uut ziet. Zonder dat wij het door hadden, zaagden ze al aan de poten van de gevestigde orde. Later vond je de band terug tijdens de legendarische kerstvolleybalfeesten in Bellevue, waar tijdens de prijsuitreiking in het bijzaaltje, de ober een steekkar met drank naar het podium reed voor de inspiratie van de band, die over een uur zou beginnen. (HP).

vorige volgende

Colofoon

(c) 1998