THE UNIVERSAL MASTERS COLLECTION
Mercury (2002)
terug
Another day,
another road 1.51 Appleknockers flophouse 2.29 Somebody will know someday 6.53 Just for fun 2.48 Distant smile 3.03 Desolation blues 2.58 Window of my eyes 3.27 Goin’ home 2.28 The sky is crying 5.51 Night train 4.41 Seasons come and seasons go 5.06 Evil woman 6.00 Help me 5.34 Go down sunshine 7.03 Thursday night 3.21 Too blind to see 5.14 Back street 3.48 Sometimes 3.37 |
Bezetting: Op deze meest recente verzamel CD zijn nummers opgenomen, gespeeld door twee verschillende bezettingen uit de eerste periode van Cuby + Blizzards.
Harry Muskee: vocals
Eelco Gelling: guitar
Helmig v.d. Vegt / Herman Brood: organ piano
Herman Deinum / Jaap van Eik: bass
Hans Lafaille / Dick Beekman: drums
Hoestekst van deze verzamel cd
Cuby + Blizzards is een van de
meest roemruchte bluesgroepen uit de Nederlandse popgeschiedenis. De Drentse
band veranderde in haar carrière veelvuldig van bezetting, maar vaste kracht
bleef zanger Harry 'Cuby' Muskee, vanaf 1964 de spil van de band.
Het begint allemaal in 1962 met de oprichting van The Rocking Strings. De
schoolvrienden Eelco Gelling, Wim en Hans Kinds en Nico Schreuder spelen
voornamelijk nummers van The Shadows en maken twee plaatjes. Als Assenaar Harry
Muskee erbij komt wordt de naam veranderd in Cuby + Blizzards. Cuby, naar het
hondje van Harry's buurman, en Blizzards,
geprikt uit het woordenboek. Al snel breekt de bluesband ook buiten Drenthe door
en wordt er zelfs een Italiaanse tournee geboekt. In 1966 verschijnt het
debuutalbum 'Desolation', waarvoor de groep uit handen van Wim Sonneveld een
Edison ontvangt.
1967 is een absoluut top jaar.
Het legendarische album 'Groeten uit Grollo', waarop Herman Brood, Jaap van Eijk
en Hans Waterman voor het eerst te horen zijn, verschijnt en ze bereiken drie
keer de hitparade met 'Distant Smile' en 'Another Day Another Road' en 'Just For
Fun'. Het
laatste nummer schrijft hij als ode aan zijn woonplaats Grolloo, waar Muskee een
oude boerderij bewoont. Die boerderij ontpopt zich als een bakermat van
nationale en internationale blues. Tal van bluesgiganten logeren en jammen er,
en fans maken een pelgrimstocht naar het huis van de zanger die inmiddels het
imago van 'Raspoetin van Drenthe' heeft verworven. In datzelfde jaar begeleiden
de Blizzards Van Morrison en werken ze samen met de Amerikaanse blueszanger Eddy
Boyd.
Ook 1968 is succesvol. De single 'Window of My Eyes' wordt een Top 10-hit en de
opvolger 'Nostalgic Toilet' behaalt de 37ste plaats van de Top 40. Eind 1969 is
met 'Appleknockers Flophouse' hit nummer acht een feit. De plaat, waarop Helmig
van der Vegt toetsen speelt, bereikt in november de twaalfde plaats. In 1972
besluit de band om uit elkaar te gaan, maar eerst volgen nog een officieël
afscheidsconcert in Assen en een concert voor het VARA-televisieprogramma
Nederpopzien. De bezetting van die avond is als volgt: Harry Muskee, Eelco
Gelling, Hans Kinds, Willy Middel, Hans Waterman en Herman Brood. Een album van
dat afscheidsconcert verschijnt in 1974. Na het uiteenvallen van Cuby +
Blizzards beginnen Harry Muskee en Eelco Gelling de band Red, White ‘n Blue
met drummer Herman van Boeyen (later Vitesse), bassist Lourens Leeuw en gitarist
Frank Nuyens. De gelijknamige LP blijkt vanwege het ietwat gewijzigde muzikale
concept niet erg succesvol en om commerciële redenen wordt de groepsnaam weer
gewijzigd in Cuby + Blizzards. Al snel doet ook Herman Brood weer mee. In de
zomer van '76 vertrekt Eelco Gelling naar Golden Earring en als ook Brood en
Nuyens de band verlaten betekent dat het definitieve einde van Cuby + Blizzards.
Met zijn nieuwe formatie, de Harry Muskee Band, gaat de bluesman in hart en nieren in diverse bezettingen nog door tot 1986. Daarna opereert hij onder de Muskee Gang, een naam die op een gegeven moment wordt ingekort tot simpelweg Muskee. In 2000 verschijnt er ter ere van zijn 35-jarig artiestenjubileum de 4CD longbox ‘Blues Traveller’, een muzikaal overzicht van de carrière van Muskee, en de CD Hotel Grollo". Onder de naam Cuby & The Blizzards tourt Muskee anno 2002 met oudgedienden Hans Lafaille (drums), Helmig van der Vegt (toesten), Herman Deinum (bas) en Erwin Java (gitaar)door het land.