Ter gelegenheid van de onthulling van het borstbeeld van
Muskee in Grolloo oktober '97 verscheen er ook 
een
boekje: "Harry Muskee,
gewoon en toch gek genoeg". Harry zelf kijkt terug op de afgelopen periode.
Omdat het boekje niet meer leverbaar is, wordt het (uiteraard met
instemming van Muskee) in op deze site gepubliceerd.
In november 2003 verscheen de officiële biografie
over Harry Muskee, geschreven door Jeroen Wielaert
een
schilderij van de hand van Harry Muskee
Radio Drenthe ruimt elke zondagmiddag van 13.00-14.00 een uur zendtijd in voor het programma "Harry's Blues" dat gepresenteerd wordt door Harry Muskee. Dit programma wordt herhaald op de donderdagavond tussen 22.00 en 23.00 uur. .
Radio Drenthe zit op de 90.8 FM in
Drenthe en omstreken en op de meeste kabelnetten in het noorden en oosten op
96.0 FM. en is ook via Internet te beluisteren. Sinds 15 november 2006 ook
te ontvangen op de Astra 23.5 Oost satelliet. Dit is de ASTRA 1D (transponder
208, 11.91450 MHz, Horizontal, 27.5 Msymb/s) via kanaal 236.
Momenteel wordt er ook aan gewerkt om verschillende programma's als
podcast aan te gaan bieden.
Op uitnodiging van Radio Drenthe toerde Harry Muskee, samen
met Albert Haar en John Lagrand in 1993 een paar weken rond in de
bakermat van de blues: het zuiden van Amerika met name
Mississippi, Louisiana en Texas. Op zondag 16 mei zette hij voor de eerste keer
voet op Amerikaanse bodem
Daar zag hij o.a. het verwaarloosde graf van Sonnyboy
Williamson in Tutweiler, waar allerlei mensen hun mondharmonica op gelegd
hadden uit eerbetoon en het restant van het huis van de op 30 april 1983
overleden Muddy Waters (68).
Hij bezocht Aberdeen, de geboorteplaats van Howlin’ Wolf, Clarksdale, waar
Muddy Waters opgegroeide, de graven van Charly Patton in Holly Ridge en Robert
Johson in Mt. Zion. Ze interviewden George Porter van The Meters, Joe Hughes en
de zuster van Sonny Boy Williamson.Deze zoektocht wordt prachtig beschreven in het nummer "faceless voices" van het nieuwe
"Dancing Bear"
twee geluidsfragmenten uit de radioserie,
waarin Harry Muskee en Albert Haar het graf van Sonnyboy Williamson
ontdekken. (MP3/wavfile ± 218 kb en 69 kb (zie info)
een oude zusters van deze fameuze mondharmonicaspeler aan het
woord (MP3/wavfile ± 182 kb (zie info)
Sonnyboy Williamson: the sky is crying (MP3/wavfile ± 135 kb (zie
info)
Blues wordt veel gespeeld door zwarte artiesten, maar kent
niet veel weerklank onder zwarte jongeren. Muskee kwam tot de
ontdekking, dat in Europa de blues meer gewaardeerd wordt, dan in
Amerika. De grondleggers van de blues worden door hun directe
omgeving vergeten, terwijl de jazz kennelijk wel wordt gezien als
een cultuur en meer aandacht krijgt
Muskee noemt Drenthe het Mississippi van Nederland. Je kunt wel parallellen te trekken tussen de vroegere plantages in Mississippi
en de oude veengebieden in Drenthe. De arbeiders in Drenthe
ploeterden voor de rijke boeren en grootgrondbezitters en woonden
in plaggenhutten, vergelijkbaar met b.v. de houten "cabins"
van de negers, die werkten op de plantages.
Van deze zoektocht naar de wortels van de blues werd een
radioprogramma gemaakt, dat in 1993 op Radio Drenthe is
uitgezonden. Deze serie is door de VPRO aangekocht en zal in
verkorte versie vanaf april worden uitgezonden in het programma
"De Avonden" op Radio 5. De eerste uitzending is op
dinsdag 7 april om ± 23.00 uur.
Op verzoek van de VPRO werd in 1999 een tweede reis gemaakt onder de titel "The way up North". Dit keer volgden Muskee en Haar samen met filmer Willem van der Linde de exodus van de negers van het platteland van Mississippi naar de grote steden in het Noorden. Grote indruk maakte het verblijf in Chicago waar ze het graf van Muddy Waters, Maxwell Street en de Chess studio bezochten..
Johan Spin mailde een website gemaakt te hebben van een soortgelijke trip.
Bij de verfilming van het boek "De kleine blonde dood van
Boudewijn Büch" in 1993, is door de Band Muskee een deel van de filmmuziek geleverd. Een prachtige vertolking van Window of my Eyes is
daar o.a. van het resultaat. Daarnaast zijn fragmenten te zien en te horen van
Appleknockers Flophouse, Somebody will know someday en Too blind to see.
Deze Nederlandse speelfilm uit 1993 van Jean van
er Velde met Anthonie Kamerling, Loes Woutersen en Olivier
Tuinier. De film gaat over een jongen, die in zijn jeugd weinig
liefde heeft gekend. Hij ontpopt zich op latere leeftijd tot een
veelbelovende jonge schrijver en dichter, die er een losbandig onstuimig liefdesleven op nahoudt. Op één van deze nachtelijke
uitspattingen ontmoet Valentijn zijn vroegere schooljuffrouw
Mieke. Dit weerzien zorgt voor een totale kentering in zijn leven
met verstrekkende gevolgen
Specifiek Cuby + Blizzards
Ga voor meer informatie over blues en bluesconcerten/festivals naar
kleine
blonde dood 