werd
vergeleken met de ellende van het veen. De honger en de gedwongen
winkelnering, de turf en de jenever werden vergeleken de blues
van de Amerikaanse negers. Ik heb die vergelieking ok nooit
zocht. Mien belangstelling voor de blues ontstond door het
luisteren naar de Amerikaanse propagandazenders van na de
oorlog... John Lee Hooker en de legendarische diskjockey Willis
Conover... de blues van de delta... de rural blues... zonder
opsmuk... man met gitaar en zingen. Ik zette me af tegen het
nette van de autoriteiten en de ambtenaren, CIif Richard of the
Shadows, de vetkuiven en de petticoats!Voor de business of de beroemdheid had ik beter wel kunnen verhuizen naar het westen van Nederland. Toch heeft me dat nooit aangetrokken. Dicht bij de natuur met de Drentse nuchterheid en humor, an de stamtaofel even zoegen en zeuren met bekenden om me heen daar vuul ik mij nog steeds het best.
