AFSCHEIDSCONCERT
(1974)
Rock me, baby I'm in love Checkin'up on my baby Night train Hobo blues |
terug
De afscheidslp werd op 15 januari 1974 opgenomen in één van de NOS-studio’s aan de Insulindelaan in Hilversum, waar C+B optrad in het VARA- televisieprogramma ‘Nederpopzien’. Daarop speelden Harry Muskee, Eelco Gelling, Hans Kinds, Willy Middel, Hans Waterman en Herman Brood. Publiek was welkom, maar er waren slechts 140 stoelen beschikbaar. Aangezien er meer dan duizend aanvragen waren en er,onder aanvoering van Luc Rengers, een bus met 40 fans uit Assen kwam, moesten velen teleurgesteld worden.
De productie van de opnamen was in handen van Peter van Halm, Bert Jansen, Pim Oets en Jan Venhuizen. Acht stukken kwamen op de lp terecht, waaronder "I’m in love" van de eerste lp "Desolation", "Checkin’ up on my baby" van Sonny Boy Williamson uit 1968 van de lp "Trippin’ thru’ a midnight blues". "Rock me baby" van B.B.King was niet eerder op plaat verschenen. Het was een typisch zaalnummer. Vaak gebruikt als uitsmijter bij optredens, samen met "Night train".
Citaat op de platenhoes:
Op
dinsdag 15 januari 1974 leverde de reünie een onvergetelijk
concert op in studio 3 te Hilversum en een uur lang waren we
terig in die vrolijke tijd, al die nachtjes geleden. En al is nu
ook het laatste belletjesgerinkel verstomd, nog steeds passeren
de treinen dagelijks dat transformatiehuisje aan de spoorlijn
Assen-Zwolle, met daarop, in verweerde witte verf, de
legendarische letters C+B
Bezetting:
Harry
Muskee (zang. harmonica)
Eelco Gelling (gitaar)
Willy Middel (bas)
Hans Kinds (slaggitaar)
Hans Waterman (drums)
Herman Brood (piano)
misprint !
Een terugblik
(bijgevoegd bij de cd-versie)
In dat vrolijke jaar 1966, toen het uitbreken van de revolutie
nog maar een kwestie leek van een paar nachtjes slapen, verscheen
de elpee "Desolation" . Een prima plaat, gevuld met aan
de blues ontleende muziek, volgespeeld door 5 langharige types
uit . De pose van het vijftal op de hoesfoto deed denken
aan die van de Rolling Stones op hun eerste elpees, en niet ten
onrechte, want ook Cuby+Blizzards hadden het idioom van het
zwarte levenslied elektriek weten om te vormen tot het
meeslepende geluid, dat misschien de revolutie niet dichterbij
bracht, maar haar in elk geval wôl van een passende prelude
voorzag, en bovendien de musici van een goedbelegde boterham.
Op "Desolation" volgden "Groeten uit Grollo"
en nog veel meer platen, de groepsleden raakten met naam en
(Cuby) toenaam befaamd, en al bleef de revolutie tenslotte
beperkt tot belletjesgerinkel, "een stuk betrokkenheid"
en een nieuwe haarmode, C+B kweekten met hun tot dan toe
ongehoorde repertoire een eigen plaats in de Nederlandse
pop-scene. Maar Cuby+Blizzards bleek een groep van 12 maten en 13
ongelukken te zijn, en binnen enkele jaren verdampte het geheel
tot een grote hoeveelheid aan weemoed grenzende herinneringen die
we 7 jaar na "Desolation" gingen opfrissen, mede ten
behoeve van een allerlaatste reünie voor het
VARA-teevee-programma "Nederpopzien".
HARRY MUSKEE en Assen deed die dag denken aan een buitenwijk
van een stad, die men vergeten was te bouwen. Het was koud en
winderig en hoog in het flatgebouw waar Eelco tegenwoordig woont
verzamelen we ons, een tikje nerveus, rond de filmcamera.
Dat je blues bent gaan
spelen, heeft dat er iets mee te maken dat je in woont?
Harry. (stilte) "Ik dacht dat 't er
iets mee te maken had, ja 'als hier een eh...lk heb vroeger in
Grollo gewoond 5 jaar lang, en dat heeft ook.... Ik woonde er
helemaal alleen op een boerderij. Dat heeft er inderdaad wêl mee
te maken gehad. Ik bedoel, ik ben zelf nogal een natuurmens, ja.
je loopt veel in de natuur, je denkt veel na, nou, de grond heeft
er wel iets mee te maken (lacht) dacht ik. is ook altijd
een arme provincie geweest, maar dat is nou voorbij."
Heb je 't ooit leuk gevonden
dat je bekend was?
Harry: "Ik heb nooit 't gevoel gehad dat ik erg bekend was.
Ik heb er altijd vrij positief tegenover gestaan. De mensen
hebben er meer van gemaakt dan ik er zelf van gemaakt heh. En de
grammofoonplatenmaatschappij heeft je dan een stempel opgedrukt
van een eenzame jongen in een klein dorpje, maar dat gaf geloof
ik toch niet een helemaal joint beeld van mijn persoon.
terug
HERMAN BROOD
Hoe kwam je in de Blizzards
terecht?
Herman. "Men heeft mij daarvoor benaderd Men had van mij
gehoord
Hoe vond je 't met de groep?
Herman. "Nou, 't ging een beetje aan me voorbij. Ik
realiseerde me niet de eh, voordeelopositie. Ik onderschatte 't
dus. Ja."
En hoe raakte je uit de groep?
Herman "Eh .Dat is niet geheel duidelijk. Plotseling was 't
gebeurd
Hadden jullie ruzie?
Herman "Nauwelijks. Maar ook nauwelijks
iets anders misschien. Misschien hadden we 't contact verloren
door verschillende voorkeuren wat medicijnen en eh, andere
roesmiddelen betreft."
Hoe lag dat dan?
Herman "Nou, dat was mijn opiumperiode,
en ik geloof dat de groep meer in drank was, toen. Dus eh, een
contrast."
Maar dat valt toch wel te
combineren?
Herman. "Ja, nu zou 't geen enkel
probleem weer zijn Maar 't was voor mij ook nog allemaal in de
kinderschoenen."
Waren de jongens er agressief
over?
Herman "Nee, maar we hadden geen contact denk ik. 't
irriteerde mij, de al te uitbundige stemmingen."
Had je 't
nodig. opium?
Herman. "Dat heeft me altijd
gefascineerd. 't is niet nodig hebben, 't is luxe. 't Is
extra."
Maar 't had voor jou niet
speciaal iets te maken met popmuziek?
Herman. "Nee, 't had te maken met mij
goed voelen. Zo goed als maar mogelijk was. Me optimaal voelen,
't onderste uit de kan hebben."
Maakte je er ook betere muziek
mee, of was 't helemaal buiten de muziek?
Herman "Ja, 't inspireerde natuurlijk voor de muziek. Dat is
't belangrijkste inspiratie. In alle opzichten."
Wat doe je tegenwoordig?
Herman: "Ik ben kastelein in de zaak
van mijn vader."
Maar maak je nog muziek?
Herman: "Ja, dagelijks."
Voor jezelf?
Herman: "Ja. Onder andere."
En heb je nog plannen om in een
groep te spelen?
Herman "Misschien word ik nog es
gevraagd voor een groep.
Ik heb in Aloha gezien dat je
ook tekent. Ik vond 't erg mooie tekeningen...
Herman: "Dank je."
Doe je 't nog?
Herman. "Nee, niet veel weer. Ik doe 't
alleen als ik in psychiatrische inrichtingen ben. Dan heb ik er
de tijd voor.
Kun je er iets in kwijt?
Herman. "Ja, een zelfportretje. Altijd. Een eigen avontuur
in iets, eigenlijk vrij reëel weergegeven.
Gaat 't goed met jou?
Herman "Vaak wel hoor, ja"
Mis je 't niet, in een vaste
band spelen?
Herman' "Ja.... Maar hoop doet leven
terug
EELCO GELLING
Wat is 't voorjou, om muziek te
maken?
Eelco "Nou, dat is eh, gewoon meehelpen
om bepaalde muzikale ideeën die in je hoofd zitten uit te werken
en hoorbaar te maken voor mensen die er ook belang bij
hebben."
En wat gebeurt er dan?
Eelco "Nou, als 't nummer goed is, en als de muziek rond is,
en 't spreekt aan bij een aantal mensen en zo, dan krijg je
genoeg informatie voor weer een nieuw nummer. En zo gaat 't
door."
Zo heeft C+B altijd gewerkt?
Eelco "Ja... Nou, op 't laatst niet natuurlijk. Maar in 't
begin ging 't zeker wél zo, ja."
Wat gebeurde er dan op 't
laatst?
Eelco (stilte) "Toen was ik nog steeds bezig met wat ik net
vertelde, en eh (lacht weemoedig) de andere mensen dus niet meer.
(stilte) Ja en dan probeer je d'r iets aan te doen en zo, en je
denkt natuurlijk dat 't aan jezelf ligt, en dan houdt 't op een
gegeven moment op. Maar als je een beetje verstandig bent moet je
eigenlijk direkt als 't verschijnsel zich voordoet, onmiddelijk
stoppen en zo, hè. Maar ja, 't is je eigen band altijd geweest.
dus eb, je wacht af hè."
Wat doe jij nou sinds de groep
uit elkaar is?
Eelco: "Ik speel af en toe sessies, ik word regelmatig wel
gevraagd, maar voornamelijk doe ik niks hoor. In ieder geval heb
ik een jaar lang helemaal niets gedaan aan gitaarspelen en zo.
Pas nu krijg ik er weer een beetje zin in, ik zit thuis ook weer
wat te doen en zo.
Waar leef je nou van?
Eelco: "Eh, sociale zaken dus hè."
Ben je ongelukkig, in de
huidige situatie?
Eelco: "Nee, integendeel. Dit was wel
nodig."
Voor jou.
Eelco: "Ja natuurlijk. Een band die
bergafwaarts gaat, die zet je niet echt aan 't denken, weetjewel.
Die maakt je niet wakker, zeg maar. Ik bedoel eh, je bedenkt
steeds minder. Steeds minder ideeën om muziek te maken en zo.
Een jaar niksdoen en zo, dat is echt wel goed geweest. Dus
niksdoen is 't ook niet geweest." (lacht)
terug